۱۳۹۰ خرداد ۱۴, شنبه

آینه ی رسانه از دریچه ی چشم تیز بین

روز گذشته آقای احمدی نژاد، رئیس جمهورِ شیرین مغز اسلامی در مرقد امام راحل و بمناست سالگرد ارتحالِ جانگداز ایشان، فرمایشات فرموده و گفتند: امام راحل از جنسِ انبیا بود!
البته رئیس جمهور محترم ، همانند همیشه، هیچ دلیل و پایه ای برای این ادعایشان ارلئه نفرموده و ادعا و حکمی صریح را به مغز مخاطبان خود کوبید! از همین زاویه است که ناچاریم برای فهم و درک بهتر این گنده گویی، دست ئ آستین بالا زده و به تاویل و تفسیر بنشینیم. تا خلق خدا در این میان انگشت بدهان و پا در هوا نمانند.
فرض اول در این رابطه می تواند اینگونه در نظر گرفت شود که ادعای آقای دکتر درست باشد و جنسِ امام راحل و پیغمبران یکی بوده و در یک کارخانه بافته شده باشد! در چنین صورتی قولِ الله که چپ و راست فرموده اند : کلِ پیغمبران ارسالی از جانب من 124 هزار تا، نه یکی کمتر و نه یکی بیشتر، می باشد چه خواهد شد. آیا زبانم لال خداوند متعال حساب کتاب سرش نمی شده و ریاضی اش ضعیف بوده که فرقِ میان 124 هزارتا با 124 هزار و یکی را نداند؟  یا با آن همه جلال و جبروت فله ای، بی احساسِ مسئولیت  و از سر سرگرمی 124 هزارتا را گفته و بی آن که در نظر بگیرد که دو فردای دیگر، آقا محمودی ظهور کرده،  و راستش را به مردم میگوید، شق و رق برگشته و بر اریکه ی خدایی اش تکیه زده است!
این یک نکته. نکته ی دوم این که از قدیم و ندیم عالمان ریز و درشت دین، بالا و پایین می زنند که به مغز این بشر گناهکار فرو کنند که بابا رسولان حضرت باری موجوداتی مهربان، فهیم و بربار بوده اند و ظهورشان منشا برکت و شفقت بوده. در حال که امامِ راحلِ ما ، کشت و بست وشکست! قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 بی شک از اسناد رشادت و شجاعت اما بود، پافشاری در جنگ و برکات انبوه آن که آن همه کشته و معلول و موجی و بیوه و ویرانی اقتصادی روی دستمان گذاشت تا شاید بتواند برود نجف و کربلا را بگیرد و احتمالن خانه اش را در نجف دوباره صاحب شود، نمونه ی دیگرش. خفقان و شکنه و تجاوز در زندانها که حتا دادِ آقای منتظری را نیز درآورد، به مسلخ فرستادنِ زائران خانه خدا برای تحقق اندیشه های مالیخولیائی اش! و......  رواج فقر، فاقه، رشوه خواری، فساد و حاکمیت اوباش و ارذل از برکات وجود امام ما بود
پرسش اینجاست که آیا براستی همانگونه که آقای رئیس جمهور فرمودند، پیغمبران ما از جنسِ همین امام بودند؟ اگر پاسخ مثبت باشد که بر خلاف گفته فردوسیِ بزرگ نه بر زنده بر مرده باید گریست!
نکته ی سوم. جنسِ امام است. گوشت و پوستش را که نمی شود دانست از کجا بود. اما این را دیگر همه می دانند که عمامه و عبای مبارک آقا بافت کارخانه منچستر انگلیس بود و بطورِ سفارشی و بدستورِ دربار ملکه الیزابت از مواد اولیه ی اعلا بافته و دوخته میشد! یادِ دایی جان ناپلئون و نکته سنجی های دلنشینش بخیر!
فرضِ دوم. پیغمبران و امام خمینی از یک جنس نبوده و نیستند! یعنی آقای رئیس جمهور حرف مفت زده و طبق معمول چون میکرفن را دیده و عربده کش ها واراذل و اوباش  در گرداردش، شروع کرده به تولید افاضات و عنان و اختیار را ازکف داده است. بعضی ها اینگونه اند. خدا بیامرز خود امام هم از این بیماریِ مزمن رنج می برد و سرانجام هم بهمین درد از دنیا رفت.  
اگر بنا را براین بگذاریم که فرضیه دوم درست باشد، چه بهتر. اما یک اشکالِ اساسی در این فرضیه وجود دارد. این اشکال بزرگ هم آنجایی خود را می نمایاند که در می یابیم یاوه گویی و بیهوده بافی فروزه و ویژگی همه دولتمردان و دین مداران حکومت اسلام است. معنای راست و سیخکی این حرف هم این است که انگار هر آنچه بر کلام اینان می رود چیزی نیست جز روایات و فرمایشاتی من درآوردی که تنها بدرد دکانداران دین می خورد و مغزهای منجمد.  یک جوانه ی ارحمند از هیچ جاشان  رشد نتواند!

۱۳۹۰ خرداد ۱۳, جمعه

یک رباعی از خرمگس و یک دوبیتی از خروس




سامانه ی «شفاف» نزدیک به قالیباف، شهردلر تهران، می گوید:

متاسفانه ولیِ فقیه در سالهای اخیر مظلوم واقع شده است. 
وقتی خرمگسِ معرکه این خبر را خواند، برآشفت و فی البداهه این رباع را سرود .   


شفاف که بافیده ی قلیباف است 
پرت است و یقین تحفه ی کوه قاف است
این پخمه ی گم کرده ی  سوراخِ دعا
از چیست که نامِ تیره اش شفاف است!؟                                                                                  





در این هنگام حسادت خروس هم گم کرد و دوبیتیِ زیر را تحویلمان داد: 
البته او در پاسخ پرسش ما که مناسبت سرایشِ این دوبیتی را جویا شده بودیم گفت: 
حاج آقا مصباحِ یزدی این روزها زیاده تر از جایگاهش شلتاق کرده و افضات صد من یک غاز در مدح و ثنای ولیِ فقیهش مرتکب می شوند. نیک که بنگری این دوبیتی خود همین مضمون را باز می گوید:  

الا مصباحِ یزدیِ سبکسر
بکش زیپِ دهن، کم کن تو عرعر
ولی جانِ فقیهت کله پا شد
ز زخمِ کلیه ی محمود ابتر

تاراج انسانیت




در حکومت اسلامی انسانیت بتاراج رفته ودر سایه مدیریت امام زمانی، معنای هستی در تاویلِ نهایی جز فروشِ شرافت نیست! 
سیاهه این اندوه جانکاه بر دفترِ خاطراتِ ما  اندک نیست، هر آنگاه که دستها را از آستین دین و دینداری درآورده و نه تنها در جیب که در ژرفای ذهن  های فرو خفته مان فرو کردند، تا با در هم شکستنِ حرمت انسان، نواله ی دهان های گشادشان را به پایکوبی بنشینند، چیز نمی ماند جز تفاله ی انبوهی بی شکل بنام «امت» که می باید گله های سر بزیرِ چوپانانی باشند که آیت و حجت الله اند و چشم های مخوفِ تماشا در تماشاخانه ی فلاکت.  تفو بر تو ای چرخِ گردون تفو!



حرف آخر

تا بود جهان در غل و زنجیرِ شما بود
جان خسته و تن زخمیِ شمشیرِ شما بود
آن طوطیِ «حق گوی»، (به تعبیر شمایان)
انگار که بر شاخۀ انجیرِ شما بود
صد گردۀ اندیشه که خوناب نشین شد
از ضربتِ شلاقیِ تعزیرِ شما بود
بس دردِ سرِ «امت» بیچاره، خدا را!
از یمنِ مداوای بواسیر شما بود*
هان! خودروِ دین، بارکش افتاد شما را
چرخ و سپر و ترمز و گلگیرِ شما بود
اندیشۀ انسان همه بی ارزش و بیرنگ
تاویل همان بود که تعبیر شما بود
بس جانِ گرامی که ز بیداد بهم ریخت
تف باد شما را! که به تکفیر شما بود
آن شکلِ هیولاییِ دیو و دد و ابلیس
این آینه! الحق همه تصویر شما بود
گر «مرغ و ملوچی» ز ته دیگ برآمد
بی شبهه، سرِ چمچه و کفگیر شما بود
گر عشق بتاراجِ سرِ دار برآمد
از طینتِ شیطانی و تزویر شما بود
هر جانِ جوانی که به پرواز پر انگیخت
آماجِ  بخون در شدۀ تیر شما بود
عقل و نگه و ذهن و ضمیر همگان، هان!
افسوس که بی  فایده درگیرِ شما بود


* علامه مجلسی در کتابی مهدی موعود – جلد سیزدهم بحار الانوار- می فرماید: یکی از علائمِ ظهور امام زمانف رواج «بواسیر» است! .......






۱۳۹۰ خرداد ۱۱, چهارشنبه

اندیشه ی تاریک آیت الله روح الله خمینی

این کلیپِ کمتر دیده شده ی ولیِ فقیه و اما برخی از فریبخوردگان را بجهانیان نشان دهید!

برگی از فلاکت تاریخی ی ما،

خانم هاله ی سحابی فرزند مهندس عزت الله سحابی  بوسیله عوامل رژیم به شهادت رسید!


امروز اول ژوئن 2011 برابر با  11 خرداد 1390 خانم هاله ی سسحابی بهنگام تشییع پیکر پدرش زنده یاد عزت الله سحابی، جان باخت. تهاجم عوامل رژیم سفاک اسلامی برای ربودن تابوت مهندس سحابی و مقاومت دلیرانه این بانوی ارجمند، باعث ضرب و جرحِ شدیدِ نامبرده بوسیله ی سفاکانِ مهاجم گشته و در راه بیمارستان در می گذرد. براین تهاجم غیربشری که بر جامعه ی ما می رود خون باید گریست.  یاد و خطره ی عزت الله سحابی ، که 60 سال در سنگرِ آزادیخواهی  ایستاده ود و هاله ی سحابی، بانوی آزاده و مبارزِ راه آزادی گرامی باد!




طرح از مانا نیستانی


۱۳۹۰ خرداد ۱۰, سه‌شنبه

چهره ی برگزیده ی ماه


چهره ی برگزیده ی ماه کسی نیست جز دکتر محمود احمدی نژاد

 زیرا

الف:
 مثلِ شاخ شمشاد در برابر مقام معظم رهبری ، اعلیحضرت آیت الله العظما (همان عظمی سابق) خامنه ای قد علم کرد و 11 روز تما اعتصاب ریاست جمهوری نمود و وزیر نورچشمیِ رهبری را از جلسه ی هیات دولت با تیپا (البته تیپای معنوی) بیرون انداخت!
ب:
با دور زدن مجلس و دهن کجی  به شورای نگهبان، نشان داد که هیچ گوش شنوایی ندارد و همان کاری را می کند که خود می خواهد
ج:
پوست و روی کلفتی دارد و با وجود آن که می داند در آن انتخابات کذایی رای چندانی هم  نداشته، مدعی 35 میلیون رای است
د:
 اهلِ سازش و مماشات نیست و چنانچه لازم بداند پته ی هم را از جمله شخِ شخیصِ رهبری را روی آب ریخته و بر طبلِ رسوایی همه گان خواهد کفت. نشان به آن نشان که با یک اشارتش، ملقمه باند سیگارِ قاچاق و تابناک و محسنِ رضایی بر تابلو اعلانات نشست و
ه:
اهلِ جن و جنگیری است و در راستای کمک به قرآن کریم دست و آستین برآورده و بکمک درایت عباس غفاری، جنگیر کبیر، و واسطه های دور و نزدیکش بدنبال گیر انداختن اجنه برآمده است. جدیت آقای رئیس جمهور در این راستا تا بدانجا برجسته بود که گویا آقای احمد جنتی و حسین شریعتمداری از ترس بدنبال سوراخ موش می گردند!
و
 اهل مبارزه  و ورزش های رزمی است

و خلاصه همه فن حریف است و بقول 
شاعر: آنچه خوبان همه (با هم) دارند ایشان به تنهایی دارند




                           










                        افشاگر                                                                                                  پر رو 











                  گاهی اوقات خجالتی                        
                                           
                                                                                                                          هسته ای










   دقیق و ریزبین                       
                                                                                                       
                                                                                                                             رفیق باز و لوطی


















             
       
   قلدر و خشن                                                                                                        کاراته باز بی باک




                                                               چموش و  کر و حرف گوش نکن

۱۳۹۰ خرداد ۸, یکشنبه

حق با آقای محمد سعیدی است




 حق با حجت الاسلام و المسلمین سید محمد سعیدی است

هنگامی که حجت الاسلام والمسلمین سید محمد سعیدی، امام جمعهِ قم و تولیت آستانِ حضرتِ معصومه، فرمودند که جناب رهبری ، حضرت آیت الله خامنه ای علیه السلام یا سلام الله علیه، بهنگام میلاد باسعادت و افتادن بر خشتِ دنیا، فریاد برآوردند: یا علی! و قابله ی محترمه هم در پاسخ گفتند: علی یارت! بسیاری از اهل دنیا و ناآگاه به ارکان غیب، منکر شدند معجزه آقا را و بر این واقعه بدیده ی تمسخر نگریسته و نگاهشان به جناب سعیدی، بنوعی نگاه عاقل اندر سفیه را بیاد می آورد.
دوستی دارم اهلِ کتاب و مطالعه که عمری را در لابلای کتاب های یابا و نایاب صرف نموده و زلف و گیسی را، هم از نظر مقدار و هم از نظر رنگ و جلا، در این راه بر باد داده، بر این عقیده است که حق با آقای سعیدی، امام جمعه ی شهر مقدس قم است.
بقولِ آقای فانی، بعبارتِ دیگر، این دوست بر این عقیده است که جناب رهبری بهنگام میلاد میمون و مبارکشان چیزکی فرموده اند. وگرنه تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها!
 و حالا برای این که گره جهان باز شده و معضلات به انجام برسد، باید دید که آن «چیزکی» که ایشان فرموده اند چه بوده؟ آیا واقعن «یا علی» بوده و یا «چیزک» دیگری که خوب بازگو نشده و جای تاویل و تفسیر دارد؟
حضرت آیت الله آ محمد تقی مصباحِ یزدی، مدت هاست که با توجه به اشارات و امارات غیبی و از آنجا که دسترسی به عالم غیب داشته و حق انحصاری بازگویی اسرار مگو را دارند، بارها و صد باره گفته اند، تشکیک در عظمت مقام معظم رهبری، تشکیک به مقام الهی و از مصادیقِ کفر است! در اینجاست که اگر حتا بر این باشیم که آقای مصباح  نعوذ بالله اندک غلوی هم در گفتارشان  باشد، دستِ کم آقای سیدعلی خامنه ای، چیزِ در حدِ دوازده امام و چهارده معصوم که هستند!
هنگامی که این حکم را هم بپذیریم باید از دل و جان بپذیریم که وجودِ ذیجودِ ایشان  تمام فروزه ها وصفات معصومین را هم با خویش یدک کشیده و سعادتِ و اجرِ درکِ ِ این فروزه ها در این هنگام و این جهان نصیبّ ما معصیتکاران بی خاصیت شده است!
این که نارسایی هایی در زمان ولایت ایشان بچشم می خورد، مثلن چند ده میلیون رای جابجا می شود اندک تجاوزاتی در کهریزک و دیگر زندان ها رخ می دهد، چند هزار تایی آدم بقول سید محمد خاتمی سرشان به جسمِ سخت می خورد یا جسمِ سخت به سرشان می خورد و بقتل می رسند، مردم در فقر و فاقه ناچارند بچه هایشان را به شیوخ عرب در خلیج فارس بفروشند، فحشا و فساد و رشوه خواری و بسیاری  موارد دیگر، رخ داده و می دهد، امری طبیعی است. مگر زمان پیامبر از این اتفاقات نمی افتاد؟ مگر در زمان امیر المومنین (ع) کم کشت و کشتار و اجحاف و نارسایی بود؟
با این اوصاف و استدلال، آنچه حجت الاسلام و المسلمین سید محمد سعیدی در موردِ ولادت با سعادتِ آقا می گویند عین حقیقت است. زیرا شواهد و قراین بیشماری  گویای این اتفاق بوده و تنها کوردلان غیر مومنِ  اهل دنیا منکرِ آن خواهند بود. وگرنه با توجه به روایت های معتبر در تاریخِ معصومین و وقوع چند باره ی آن ، هر مغزِ غیر علیلی را بر باور آن تشویق و تایید می کند.
دوستِ من می گفت: اول کسی که سخن گفتن را حتا پیش از ولادت در جهان باب کرد حضرت مسیح بود. جنابِ عیسا (بجای عیسی)  از همان آغازنطفه بندی توسط الله شروع کرد به صحبت کردند به  بذله گویی و بلبل زبانی با والده ی محترمه. می گویند حضرت مریم مجدلیه، قصد داشته بهمه بگوید که این مسیح بعضی وقت ها ( البته پیش از میلاد) اینقدر حرف می زد که خواب و خوراک از من گرفته و بگریه می انداخت! اما بکسی نگفته و این موضوع مثلِ رازی سر بسته با خود به جهانِ باقی برده است. تا این که احتمالن یکی پیدا شده شبیه آ سید محمد سعیدیِ ما و راز مگو را باز گفته است.
حالا خودتان قضاوت کنید وقتی حضرت عیسا قبل و بعد از ولادت سخن می گفته، آقای خامنه ای ما که بقول حضرت محمد تقی مصباح یزدی، حکومتش ادامه ی حکومت اولیا و انبیاست، در وقتِ ولادت با سعادت، حقِ گفتنِ دو کلمه را ندارد!؟
معصومین هم پیش و پس از ولادت سخن می گفتند. رهبرِ گرانقدر انقلاب دو هفته پس از افشاگریِ آیت الله سعیدی، و برای این که بگویند وقوعِ چنین چیزی حتمی و قطعی است به ما منکران از خدا بی خبر گفتند که : حضرت فاطمه (س)
هم در شکم مادر و هم پس از میلاد شروع کردند به سخن گفتن! حضرتِ امامِ عصر هم که همه می دانیم.
واز همه مهمتر، عالم ربانی محمد باقر مجلسی که در عصر صفویه می زیست از خانم فاطمه رجبی و از کتابِ گرانقدر «احمدی نژاد معجزه ی هزاره سوم»  که چند سال پیش انتشار یافته، نقل می کند که حتا آقای دکتر محمود احمدی نژاد، معروف به آقا شعیب ابن صالح هم بهنگام زاد و ولد فریاد برآورد: یا مشایی انرژیِ هسته ای را دریاب!
عالمِ ربانی محمد باقرِ مجلسی نقلِ قولش را اینگونه آغاز می کند: قالَ فاطمته ُّ الرجبی زوجتی من الدکتور الهام فی کتابهِ
الاحمدی نجات معجزهۀَّ الثلاث قرون،  اندِک.......
با توجه به شواهد و مدارک و روایات معتبر، هر مغزِ سلیمی باید بپذیرد که موضوع مورد ادعای آقای سعیدی بی شک و شبهه اتفاق افتاده است تا جایگاهِ الهی ایشان بیشتر و برجسته تر چون خاری تیزدرچشم و گوش و هوش ما فرو رود! وقتی آقا شعیب می توانسته در هنگام زادن بلبل زبانی کند، در سخنگوییِ سید خراسانی نباید شک کرد!
اما آقای ما در آن هنگام چه گفت؟
دوست من – همان آدم اهلِ کتاب- می گوید: اگر چه قابله ی آقا گفته است که آقا «یاعلی» را گفت اما دستیار قابله در نقلِ قولی جداگانه گفته است که سخنان رهبر معظم انقلاب در آن هنگام زیاد روشن نبود و متاسفانه قابله محترمه هم گوشش اندکی سنگین بود.
دستیارِ قابله میگوید: آقا بهنگامِ ولادت دوبار پشت سرِ هم فرمودند: بع بع....... بع بع

برگردان

دوست و یا دشمن گرامی!

سپاس از آمدنت. چنانچه مایل باشی، خوشحال خواهم شد که باز هم بدیدارم بیایی. نشانی ام را در پیِ این نوشته خواهم نوشت تا در صورت تمایل در جای مناسبی نوشته و بخاطر بسپاری:
dughodushab.blogspot.com